Simon van Zandvliet

gedood vanwege een staking

Simon van Zandvliet

Op 3 mei 1943 breken er landelijke stakingen uit als protest tegen de jodenvervolging en het weer in Duitse krijgsgevangenschap terugvoeren van Nederlandse militairen. Bij de Genderense melkfabriek ‘Op Hoop van Zegen’ werd ook gestaakt. Deze staking breidde zich uit naar Wijk: bij ‘Aaike de mandenmaker’ en bij de Vlijt in Wijk en men trok op naar het gemeentehuis om het personeel aldaar ook ertoe te bewegen het werk neer te leggen. Op last van de burgemeester moesten de stakers het gemeentehuis verlaten en men trok naar het postkantoor en sommige bedrijven. Ondertussen had een NSB’er de Duitsers ingelicht over de wilde stakingen. De Heusdense NSB-burgemeester A. Thomaes stuurde een detachement SS-troepen die meteen een aantal mensen arresteerden, namelijk Cornelis Pieter Kolff, Simon van Zandvliet, Frans van Wijk en Jan de Waal. Na een verhoor op het gemeentehuis werden ze naar Eindhoven gebracht om voor het Duitse politiegerecht te verschijnen.

Kolff werd vrijgesproken, Frans van Wijk werd naar het concentratiekamp Vught overgebracht en Jan de Waal wist te ontvluchten. Simon van Zandvliet droeg een zogenaamd bietenmes bij zich (een lang scherp mes in een schede): dit was niet ongebruikelijk bij boeren. De rechter zag het echter als een wapen. Hij veroordeelde Simon tot de doodstraf en dit vonnis werd meteen voltrokken.

Tekst: Herinneringen 60 jaar vrijheid door dr. Cees de Gast en Renny Wink